Zikirlerimi yapıyorum. Ama içimden bir ses bana, yaptığım güzel ibadetlerin elimden gideceğini söylüyor ve elimden gidiyor. Bunu ben hiç anlamıyorum. Çok zor bir durumdayım, tavsiyelerinizi bekliyorum.

Bu bir vesvesedir. Vesveseye itibar etmemek lâzım! Kul hüva’llah, Kul eùzü bi-rabbi’l-felak, Kul eùzü bi-rabbi’n-nâs sûrelerini okumak lâzım!

İbâdetleri, Allah emretti diye yapıyoruz, elimizden gitmez. Allah-u Teàlâ Hazretleri buyuruyor ki:

فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَه . وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَه

(الزلزال:٧-٨)

(Femen ya’mel miskàle zerretin hayran yerah. Ve men ya’mel miskàle zerretin şerran yerah.) “Zerre kadar hayır işleyen, hayrının sevabını, karşılığını görecek. Zerre kadar şer işleyen de cezâsını çekecek!” (Zilzâl, 99/7-8)

Hatta, yapılan iyilikleri Allah kat kat katlayıp artıracak, küçücük bir hayır, Uhud Dağı kadar büyük olacak. İnsan küçücük bir hayır verse, sanki Uhud Dağı kadar vermiş gibi, Allah sevabı artıracak, fazl ü keremiyle cennetine sokacak. O bakımdan mü’minler Allah’ın fazlıyla, lütfuyla cennete girecek. Böyle vesveseye lüzum yok!