Böyle dinî sebeplerle beraber olduğumuz zaman, anlamlı ve şuurlu bir hayat halini sürüyoruz ama o olmadığı zaman gevşiyoruz.

Peygamber Efendimiz’e de sahâbe-i kirâm:

“—Yâ Rasûlallah, sizin yanınızda olduğumuz zaman çok güzel hallerde oluyoruz ama evimize gittiğimiz, dışarı çıktığımız zaman o hali muhafaza edemiyoruz.” buyurmuş.

Demek ki kolay olmuyor ama birazcık olması için yine zikre, abdestli olmaya, abdestli gezmeye devam etmek lâzım. Dili zikirli, Kur’anlı, kendisi abdestli, namazlı olacak. Bir de iyi insanlarla meclislere devam etmek lâzım. Yoksa o meclisleri yapmak lâzım.