Ben “Müzik dinlemek günahtır.” diyorum, babam ise “Günah değildir çünkü insanın kafasını dinlendiriyor.” diyor. Ben ise İslâmî bilgim fazla olmadığı için bir şey diyemiyorum. Siz müzik veya şarkı dinlemek hakkında ne buyurursunuz?
Musikî, o da bir alettir, o da bir vasıtadır. Kullanılış yerine göre hüküm kazanır. İçki meclisinde herifin içki keyfini artırmak için sarhoşun [dinlemesi] haram. O tarzı haram. İlâhi okurken bir makamla, nâmeyle okuyor; meşru. Yani bir günahı yok.
Sözler güzel, Yunus Emre’nin “Şol cennetin ırmakları” makamla okuyor; mahzuru yok. Yerine göre. Sessiz sözsüz olan musikî insanda hangi tesiri uyandırıyor? Fısk u fücur arzularını mı kamçılıyor? Doğru değil.
Takvâ duygusunu mu kamçılıyor? Olabilir. Dinlendiriyorsa...
Fakat hayret ettim... O sözü baba demesi lâzım, o sözü evlat demesi lâzım; iş tersine dönmüş. Evlat öyle söylüyor, baba böyle söylüyor. Sübhanallah, sübhanallah...
Doğrudan doğruya musikînin “kafa dinlendiriyor” dediği tarzda olanda bir mahzur yok. Dinleniyorsa kafası mahzuru yoktur. Ona bir şey diyemeyiz. Fısk u fücura [sebep oluyorsa] o zararlıdır, doğru değildir. İçinde sözleri itibariyle şarkı ve sözler, onlar doğru değildir. Sözleri menfî olunca doğru olmaz.