Ben evlendim, fakat şimdi hanımım ailemle birlikte kalmayı kabul etmiyor. Sebebi;

“—Onlar beni istemiyorlar, bana ev bulmaya mecbursun.” diyor.

Anne ve babam da benden ayrı oturmak istemiyorlar. Ben hanımıma bunlara sabırlı olmasını söylüyorum, kabul etmiyor, ben ne yapayım?

Muhterem kardeşlerim! Bu gibi durumlarla çok karşılaşıyoruz. Ben âcizâne yani biraz böyle feleğin çemberinden istesek de istemesek de geçtiğimizden, yaşımız, mevkîmiz ve görevimiz dolayısıyla… Mümkün mertebe yeni evliler müstakil eve sahip olurlarsa rahat ederler diye düşünüyorum. Çünkü bu zamane çocukları öyle sıkıntıya pek gelemiyorlar.

Eskiden hep büyüklerin yanında yetişilirmiş, gelinler hizmet edermiş evde filan ama şimdi birçok gelin kaynana problemleri falan çıkıyor. Mümkün olduğu kadar ayrı ev olursa rahat olur diye mümkün oldukça tavsiye ediyorum. Çünkü kaynanalar geline zulmediyor, gelin eziliyor veyahut daha başka problemler çıkabiliyor. Kayınbiraderlerle başka namahremlik meseleleri filan şey yapabiliyor diye genel tavsiyem müstakil evde olurlarsa rahat olurlar diye onu tavsiye etmeye çalışıyorum.

Ama bu olamadığı zaman ille bana ayrı bir ev açmaya mecbursun diyemez. Böyle bir şey yok. Barındırmaya mecbur da ayrı ev açmaya mecburiyeti yok ve karısı içinde anasını babasını feda etmesi istenemez. Çünkü anne baba hakikatten hürmet edilip duası alınması gereken insanlardır. Kardeşimizin yaptığı doğrudur, sabır tavsiye ediyor.

Ben de diyeceğim ki hem sabretsin hem de büyüklere hizmet etmenin çok sevabı vardır o sevabı kaçırmasın. Dişini sıksın. Kendisi de bir zaman gelecek kaynana olacak, kendisinin gelini de kendisini istemeyebilir. Et bul dünyasıdır. Onun için ona da dikkat etmek lâzım. Kocaya hürmet etmesi lâzım. Veya kocanın hanımına çocuklarına karşı sorumlulukları bunlar bilinmiyor, bunlarda İslâmî esaslara uyulmuyor... Herkes vazifesini bilsin, herkes sevaplı olan Allah’ın rızası tarafına gayret etsin.