Âmâ bir büyüğüm var. Annesi ölmeden önce hakkını helal etmiş, 5 dakika sonra etmemiş. Çok huzursuz. Ne yapması lâzım?

Ben ona bir müjde vereyim. Bir insan âmâ olur da ona da sabreder, “Allah’ın kaderi böyleymiş.” diye tahammül ederse, onun mükâfatı cennet... Bir kere bundan müsterih olsun.

Sonra annesi bir hakkını helal etmiş, o zaman hakkı helal olur; ondan sonra helal etmemiş, bir şey olmaz. Çünkü önce helal etti, haklar helal oldu. Söz sözdür. İlk başta helal etti, sonra ihtiyarlığından, bunaklığından, yaşlılığından, şaşkınlığından öyle demiş. Hiçbir şey olmaz, korkmasın.

Annesine de dua etsin, kendisine de dua etsin. Silindi bir kere, helâl etti ya... Zaten âmâlığından kazanmıştır.