Ayarlar

Yazı tipi boyutu

Satır aralığı

Yazı hizası

Tema

Sayfa kaydırıcı gizle

Arama Sonuçları
Hadis Dersleri 16

Prof. Dr. Mahmud Es’ad Coşan

618 öne çıkan: (0.51 sn)

14. 07. 1991 - İskenderpaşa Camii -

RE. 21/13 (Üd’u’llàhe ve entüm mûkınûne bi’l-icâbeti, va’lemû enna’llàhe teàlâ lâ yestecîbü, düâe men kalbühû gàfilün lâh.) (Üd’u’llàhe ve entüm mûkınûne bi’l-icâbeti) “Ey benim ümmetim, Allah’a dua edeceğiniz zaman; ‘Allah benim duama icabet eder, Allah benim duamı kabul eder, kabul edecek. Beni duyuyor, işitiyor. Benim istediğimi de verecek olan odur.’ diye duanın karşılığını vereceğine candan, şeksiz, şüphesiz inanmış olarak dua edin! Hâlet-i rûhiyeniz, düşünce tarzınız, mantığınız bu tarzda olsun. Duayı bu zihniyetle yapın!” Niye izah ediyor?

“—Ben nereden bilebilirim; Rabbim benim duamı kabul edecek mi, etmeyecek mi? Kimse kendisini zorlayamaz ki. Ne dilerse öyle yapar. Ben nereden bileyim; benim duamı kabul edecek mi etmeyecek mi?” “—Hayır, benim Rabbim dualarımı kabul edicidir. ‘Dua edin; ben sizin duanıza icabet ederim!’ diye Kur’ân-ı Kerîm’de bildirmiş. Elbette benim duamı da kabul eder.” diye cân u gönülden sıdk ile bağlı ve duanıza cevap vereceğine kânî olarak dua edin.

(Va’lemû) “Bilin ki, (enna’llàhe teàlâ lâ yestecîbü duâe men kalbühû gâfilün lâhin) kalbi gafil ve kafası başka yerlerde gezen bir insanın duasını Allah kabul etmez.” Bir rivayet bu… Veyahut bir öbür rivayete göre: (Enna’llàha teàlâ lâ yestecîbü düâen min kalbin gafilin lâhin) “Gafil, başka şeyle meşgul, başka şeye takılmış olan bir gönülden yapılan duayı kabul etmez.” demektir.

İkisi de aşağı yukarı aynı.

Bazı insanlar vardır; bu halleri siz de bilirsiniz, bazen sizler de bizler de bu halin içine düşüp böyle yaptığımız, hatalı davrandığımız oluyor.

İnsan namaz kılıyor; “Allàhu ekber” dediği zaman Rabbü’l- àlemîn’in huzûr-u mânevîsine giriyor.Huzûr-u ilâhîde, alemlerin Rabbinin huzurunda el pençe divan durmuş. O kendisini görüyor; bu da ona ibadet ediyor. Fakat aklı kasapta, bakkalda, borçta, alacakta, aklına çeşit çeşit şeyler geliyor; hayaller geliyor, hatıralar geliyor… Allah Allah, bu ne biçim namaz? Namazda mısın, keyifte misin,

18. 11. 1990 - İskenderpaşa Camii -

اَللَّهُمَّ اِنَّا نَسْأَلُكَ، خَيْرَ هٰذَا الصَّبَاحِ، وَ خَيْرَ الْمَسَاءِ، وَخَيْرَ الْقَضَاءِ، وَ

خَيْرَ الْقَدَ رِ، وَخَيْرَ الْحَضَرِ، وَخَيْرَ السفر، وَخَيْرَ الدّنْيَا، وَخَيْرَ الآخِرَةِ،

وَخَيْرَ مَا جَرٰى بِهُِ الْقَلَمِ .

(Allàhümme innâ nes’elüke hayra hâze’s-sabâhi, ve hayre’l- mesâi, ve hayre’l-kadài, ve hayre’l-kaderi, ve hayre’l-hadari, ve hayre’s-seferi, ve hayre’d-dünyâ ve hayre’l-âhireti ve hayra mâ cerâ bihi’l-kalem.) Şâhâne dua, mükemmel! Ne diyor?

(Allàhümme) “Yâ Rabbi, (İnnâ nes’elüke) Biz senden isteriz. (Hayra hâze’s-sabâhi) Bu sabahın hayrını isteriz. (Ve hayre’l-mesâi) Akşamın hayrını isteriz. (Ve hayre’l-kadài ve hayre’l-kaderi) Senin kaza ve kaderinin hayır tarafını isteriz, hayırlar takdir eyle… (Ve hayre’l-hadari ve hayre’s-seferi) Burada kalacaksak hayırlı ikamet, sefere çıkacaksak hayırlı sefer; seferin hayırlısını, ikametin hayırlısını isteriz. (Ve hayre’d-dünyâ ve hayre’l-âhireti) Dünyanın da hayrını isteriz, ahiretin de hayrını isteriz. (Ve hayra mâ cerâ bihi’l-kalem) Senin kalem-i ezelînin, takdir kaleminin Levh-i Mahfuz’a yazdığı yazgılar, yazılar, kaderler, o kalemin hayır yazmasını dileriz.” diye, ne kadar şümullü bir dua.

Ve ondan sonra da:

ونعوذ بك مِنْ شَرِّ الصَّبَاحِ، وَشَرِّ الْمَسَاءِ، وَشَرِّ الْقَضَاءِ،وَ شَرِّ

الْقَدَرِ، وَشَرِّ الْحَضَرِ، وَشَرِّ السفر، وَشَرِّ الدّنْيَا، وَشَرِّ الآخِرَةِ،

وَشَرِّ مَا جَرٰى بِهُِ الْ قَلَمِ .

(Ve neùzü bike şerre’s-sabâhi, ve şerre’l-mesâi, ve şerre’l-kadài, ve şerre’l-kaderi, ve şerre’l-hadari, ve şerre’s-seferi, ve şerre’d-dünyâ

18. 11. 1990 - İskenderpaşa Camii -

(Emurru ale’d-diyârı diyâri leylâ) “Leylâ’nın bir ara oturup da göçtüğü o çadırlarının olduğu yerlerden ben de geçiyorum. (Ukabbilu ze’l-cidâre ve ze’l-cidârâ) Bakıyorum, onlar gitmiş, duvarlar kalmış. Bir bu duvarı öpüyorum, bir o duvarı öpüyorum.” (Ve mâ hubbü’d-diyâri şegafne kalbî) “Duvarların, kerpiçlerin

sevgisi kalbimi doldurmuş değil. (Ve lâkin hubbu men sekene’d- diyârâ) O diyarlarda bir ara oturmuş kimsenin sevgisi kalbimi doldurmuş da ondan öpüyorum.”

İmam Gazâlî, bu şiirin arkasından, kişi sevdi mi sevdiği insanın etrafındaki şeyleri de sever. Elbisesini de, mendilini de, yâdigârını da sever… Hatta kimisi saçının kılını saklar, saçın teli bergüzâr olsun, yâdigâr olsun diye saklar. Kimisi bir eşyasını saklar.

Efendimiz’in neleri var? Minberlerin üstünde sakal-ı şerîfi var, kılları var, yâdigâr olarak saklıyoruz, Kadir gecelerinde çıkartıp yüzümüzü, gözümüzü sürüyoruz, Rasûlüllah’ın şefaatini diliyoruz. Hiç olmazsa sakalını ziyaret edebiliyoruz diyoruz. Kaftanı, hırkası var. Hırka-ı Saâdet dairesi, Topkapı’da, ondan sonra şu Hırka-ı Şerîf camiinde nasıl saygı, ne kadar sevgi duyuyoruz, hadîs-i şerîflerini ne kadar seviyoruz. İnsan bir şeyi sevdi mi çevresiyle sever. Her şeyiyle birden sever. Öyle olmazsa sevgisi de şüpheli.

Allah’ı da seven, Allah’ın da kazasını, kaderini, ikramını, ihsanını her şeyi sever. Her şeyin Allah’tan olduğuna bilen, sever. O zaman işte böyle insan olgun insan; rıza, teslimiyet makamına ermiş, Allah’a teslim olmuş, huzurlu ve rahattır. Nefsine hoş gelmeyen bir olayla karşılaştığı zaman bile değişmiyor, bozulmuyor.

Sen arkadaşına ikram ederken, evine davet ederken, ziyafet çekerken, ona yardım, hizmet ederken aranız iyi, hoş ama siz biraz bir şey yapmadınız, hemen ara bozuluyor veyahut biz sözünü tenkit ettiniz hemen ara bozuluyor. Olmaz ki, böyle arkadaşlık mı olur? İyi olduğu zaman iyi, birazcık keyfine aykırı bir şey olduğu zaman hemen hava değişiyor, bulutlar kararıyor, şimşekler çakıyor filan… Olmaz böyle şey. Bu vefasızlıktır. Sevginin sahte olduğunun alâmetidir.

Allah’ı seven de bütün bu olaylardan, işin aslına hadîs-i şerîfe

24. 11. 1991 - İskenderpaşa Camii -

(Ve izâ erâde bihim şerren) “Allah bazı kulların kötülüğünü istediği zaman, şerlerini murad ettiği zaman onlara ne yapar?

(Razekahümü’l-hurka) Onlara sertlik, huşunet, kaba sabalık, kırıcılık verir, o hâle getirir. Kötü huylu eder insanları…” Hurk kelimesi hiddet, şiddet, kızgınlık, gılzat diye ifade edilebilir.

Bir hadîs-i şerîfinde Peygamber Efendimiz buyuruyor ki:⁸⁰

الْمُؤْمِنُ يَأْلَفُ، وَلاَ خَيْرَ فِي مَنْ لاَ يَأْلَفُ، وَلاَ يُؤْلَفُ (حم. عن سهل بن سعد؛ طس. ض. عن جابر؛ ك. ق. خط . عن أبي

هريرة؛ تمام، طب. عن ابن مسعود موقوفًا)

RE. 230/9 (El-mü’minü ye’lefü) “Mümin, kendisi başkalarıyla

ülfet eden, geçinen; başkaları da kendisiyle ülfet edebilen, yanına sokulabilen kimsedir. (Ve lâ hayre fî men lâ ye’lifü ve la yü’lefü) Kendisi başkalarıyla geçinemeyen, başkalarının da kendisinin yanına sokulamadığı kimsede hayır yoktur.”

Müslüman geçimlidir, kendisi başkalarıyla geçinir, başkası

⁸⁰ Ahmed ibn-i Hanbel, Müsned, c.II, s.400, no:9187; Hàkim, Müstedrek, c.I, s.73, no:59; Beyhakî, Sünenü’l-Kübrâ, c.X, s.236, no:21627; Bezzâr, Müsned, c.II, s.474, no:8919; Ebü’ş-Şeyh, Emsâl fi’l-Hadîs, c.I, s.217, no:178, 180; Mecmaü’z- Zevâid, c.VIII, s.165, no:13096; Ebû Hüreyre RA’dan. Taberânî, Mu’cemü’l-Evsat, c.VI, s.58, no:5787; Kudàî, Müsnedü’ş-Şihâb, c.I, s.108, no:129; Beyhakî, Şuabü’l-İman, c.VI, s.117, no:7658; Deylemî, Müsnedü’l- Firdevs, c.IV, s.177, no:6549; Câbir ibn-i Abdullah RA’dan. Ahmed ibn-i Hanbel, Müsned, c.V, s.335, no:22891; Taberânî, Mu’cemü’l-Kebîr, c .VI, s.131, no:5744; Ebü’ş-Şeyh, Emsâl fi’l-Hadîs, c.I, s.218, no:179; Ebû Nuaym, Ahbâr-ı Isfahan, c.6, s.385, no:40400; Beyhakî, Âdâb, c.I, s197, no:159; Ruyânî, Müsned, c.III, s.193, no:1031; Mecmaü’z-Zevâid, c.VIII, s.165, no:13097; Sehl ibn-i Sa’d RA’dan. Taberânî, Mu’cemü’l-Kebîr, c . IX, s.200, no:8976; İbn-i Ebî Şeybe, Musannef, c.XIII, s.293, no:35686; Temmâmü’r-Râzî, el-Fevâid, c.I, s.370, no:944; Abdullah ibn-i Mes’ud RA’dan. Kenzü’l-Ummâl, c.I, s.141, no:678; Keşfü’l-Hafâ, c.II, s.295, no:2698; Câmiü’l- Ehàdîs, c.XXII, s.108, no:24434.

29. 12. 1991 - İskenderpaşa Camii -

düşüyor veya daha az, çok iyi teşkilatlı. İsterse dazlaklara fırsat verir mi? Hiç fırsat vermez.

Biz orada bulunduk; onlar arkadaşlarımız. Biliyor, hainliğinden destekliyor. Onun için müslüman müslümanı sevecek. Kürt değilseniz, her biriniz bir Kürt kardeş edinin; Kürtseniz, bir Türk kardeş edinin, bir araya gelin. Allah rızası için birbirinizi sevin, böyle şeylere uymayın. Biz bir yerde mülk almaya karşı çıkıyor muyuz? Bir iş yapmaya karşı çıkıyor muyuz? Irk ayrımı yapıyor muyuz? Haince bir şey yapıyor muyuz? Yapmıyoruz.

Yapılmasın! Ve “Kâfir istiyor.” diye muhabbeti bozmayalım. “Kâfir istiyor.” diye huzurlu memleketimizi savaş alanına çevirmeyelim.

Ne oldu yani? Bakırköy’de ölenler suçlu insanlar mıydı? Ortada bir suçlu varsa... Masum gelinler öldü, kaynanalar öldü, zavallı çocuklar öldü.

Onun için gözünüzü açın! “Şu anda savaş yok.” diyoruz ama tabi yine de düşmana karşı her türlü hazırlığı yapmak var. Hazırlığın en iyisi de Allah’ın sevgili kulu olmak. En güzeli, İslâm’a sımsıkı sarılmak. “Biz Müslümanız!” diye bu adamlar bizi istemiyor. Kâfir de olsak yine istemezler, yine bizi sömürmek isterler; çünkü onların sömürdüğü kâfir ülkeler de var. Hıristiyan filan ama yine sömürüyorlar. Ne yaparsan yap, o seni sömürmek isteyecek. Onun için kuvvetli olacaksın, muhabbetli olacaksın; yanına sokulamayacak.

Güney Amerika’yı sömürüyor. Brezilya’yı, Bolivya’yı, Peru’yu, Orta Amerika’yı ve saireyi sömürüyor. Adam Hıristiyan; Afrika’nın birçok yerlerini sömürüyor. Onun için muhabbetimizi bozmayacağız. Gazânın çok çeşitleri var, cihadın çok çeşitleri var ama hepsinden evvel Allah’ın sevdiği kul olacağız ve muhabbetli hareket edeceğiz. Fâtiha-i şerîfe mea’l-besmele!

29. 12. 1991 – İskenderpaşa Camii

15. 12. 1991 - İskenderpaşa Camii -

Müslümanlar Rasûlüllah’ın emrinde toplandıkları gibi imâm-ı müslimîn, emîrü’l-mü’minîn, halîfe-i rûy-i zemîn, halîfe-i Rasûlüllah… Birisinin emrinde olması lazım. Nazarî olarak böyle, fiilî olarak böyle değil. Hilafeti dağıtmışlar, müslümanları dağıtmışlar, esir etmişler, istila etmişler, kukla hükümetler koymuşlar.

Şimdi yavaş yavaş silkiniyor, aslan yavaş yavaş uyanıyor. Gerine gerine şöyle, uykudan yavaş yavaş kalkıyor. Yeni yeni böyle bir ümitli hava görünüyor. Müslümanların birbirini sevmesi, birlik beraberlik içinde olması lazım! En büyük emir, emîr-i mü’minîn, yani halîfe-i Rasûlüllah olan Ümmet-i Muhammed’in başında olması gereken şahıs, bu yok. Olmamasından bütün müslümanlar mes’ul, o birlik ve beraberliği kursalar, ne Amerika onlara zulmedebilir, ne Avrupa, ne Almanya, ne Rusya, ne Çin, ne Hint; hiçbirisi zulmedemez. Müslümanlar birlik ve beraberlik olsalar…

Dünkü gazetelerde yazıyordu baş sayfada: “—Amerika Azerbeycan’ı cezalandırdı.” diye.

Prof. Dr. M. Es’ad COŞAN

HADİS

DERSLERİ

16

Hazırlayan:

Dr. Metin ERKAYA

30. 09. 1990 - İskenderpaşa Camii -

01. ALLAH’IN YARDIMI VE ZAFER

Eùzü bi’llâhi mine’ş-şeytâni’r-racîm.

Bi’smi’llâhi’r-rahmâni’r-rahîm.

El-hamdü li’llâhi rabbi’l-àlemîn… Hamden kesîren tayyiben mübâreken fîh… Kemâ yuhibbü ve yerdà… Ve yenbağî li-celâli vechihi’l-kerîm…Ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ seyyidi’l-evvelîne ve’l- âhirîne ve şefîi’l-müznibîn muhammedini’l-mustafâ… Ve âlihî ve sahbihî ve men tebiahû bi-ihsânin ilâ yevmi’d-dîn…

Emmâ ba’dü, fa’lemû eyyühe’l-ihvân... Feinne efdale’l-hadîsi kitâbu’llàh... Ve efdale’l-hedyi hedyü seyyidinâ muhammedin salla’llàhu teàlâ aleyhi ve sellem... Ve şerre’l-umûri muhdesâtühâ... Ve külle muhdesetin bid’ah... Ve külle bid’atin dalâleh... Ve külle dalâletin ve sàhibehâ fi’n-nâr... Ve bi’s-senedi’l-muttasili ile’n- nebiyyi salla’llàhu aleyhi ve selleme ennehû kàl:

اَبْغُونِي ضُعَفَاءَكُمْ، فَإِنَّمَا تُرْزَقُونَ وَتُنْصَرُونَ بِضُعَفَائِكُمْ (حم. د. ت. ن. ك. حب. طب. ق. عن أبى الدرداء)

RE. 8/8 (Ebğùnî duafâeküm, feinnemâ türzekùne ve tünsarûne bi-duafâiküm) Sadaka rasûlü’llàh, fî mâ kàl, ev kemâ kàl.

Çok aziz ve muhterem kardeşlerim!

Allah-u Teàlâ Hazretleri cümlenizden razı olsun… Kandiliniz mübarek olsun… Rabbimiz cennetiyle, cemâliyle cümlenizi müşerref eylesin…

Cennetin yolu Peygamber SAS Efendimiz’in yoludur. Onun sünnetine sarılmaktır, ümmetine hizmet etmektir. O bakımdan bizim dergâhımızda hadis-i şeriflerin okunması an’ane olmuştur. Bu hadis-i şerifleri okuyacağız, dilimizin döndüğünce anlatacağız. Maksadımız Rasûlüllah Efendimiz’in şefaatine ermek, onun hadislerini duymak, duyurmak; onların mucebince amel edip, sünne-i seniyyeyi ihyâ eyleyip, Rabbimizin vaad ettiği şehid

07. 10. 1990 - İskenderpaşa Camii -

02. AZ YEMEK VE ORUCUN FAYDALARI

Eùzü bi’llâhi mine’ş-şeytâni’r-racîm.

Bi’smi’llâhi’r-rahmâni’r-rahîm.

El-hamdü li’llâhi rabbi’l-àlemîn… Alâ külli hâlin ve fî külli hîn... Hamden kesîran tayyiben mübâreken fîh… Kemâ yuhibbü ve yerdà ve yenbağî li-celâli vechihi’l-kerîm... Ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ seyyidi’l-evvelîne ve’l-âhirîn… Senedinâ ve mededinâ muhammedini’l-mustafâ ve alâ âlihî ve sahbihî ve men tebiahû bi- ihsânin zevi’s-sıdkı ve’l-vefâ…

Emmâ ba’dü, fa’lemû eyyühe’l-ihvân... Feinne efdale’l-hadîsi kitâbu’llàh... Ve efdale’l-hedyi hedyü seyyidinâ muhammedin salla’llàhu teàlâ aleyhi ve sellem... Ve şerre’l-umûri muhdesâtühâ... Ve külle muhdesetin bid’ah... Ve külle bid’atin dalâleh... Ve külle dalâletin ve sàhibehâ fi’n-nâr... Ve bi’s-senedi’s-sahîhi’l-muttasıli ile’n-nebiyyi salla’llàhu aleyhi ve selleme ennehû kàl:

أَبْلُوا أَجْسَادَكُمْ بِالْجُوعِ وَالْعَطَشِ، وَأَفْنُوالُحُومَكُمْ، وَأَذِيبُوا شُحُومَكُمْ؛

تَسْتَبْدِلُوا لُحُومًا طَيِّبَةً مَحْشُوَّةً بِالْمِسْكِ وَالْكَافُورِ فِي الْجَنَّةِ (الديلمي

عن أنس)

RE. 8/13 (Eblû ecsâdeküm bi’l-cûi ve’l-ataşi, ve efnû lühûmeküm, ve ezîbû şühûmeküm; testebdilû luhûmen tayyibeten mahşüvveten bi’l-miski ve’l-kâfûri fi’l-cenneti.)

Aziz ve muhterem kardeşlerim!

Allah-u Teàlâ Hazretleri’nin selamı, rahmeti, bereketi, ihsanı, ikramı üzerinize olsun... Rabbimiz cennetiyle, cemaliyle cümlenizi müşerref eylesin… Sevdiği, razı olduğu bir hayat sürüp, huzuruna sevdiği, razı olduğu kullar olarak varmanızı nasib eylesin… Dünyanın ve ahiretin her türlü hayırlarına erdirip, dünyanın ve ahiretin her türlü şerlerinden mahfuz eylesin…

Peygamber SAS Efendimiz bizim rehberimiz ve nümune-i

04. 11. 1990 - İskenderpaşa Camii -

03. PEYGAMBER SAS’İN ŞEFAATİ

Eùzü bi’llâhi mine’ş-şeytâni’r-racîm.

Bi’smi’llâhi’r-rahmâni’r-rahîm.

El-hamdü li’llâhi rabbi’l-àlemîn… Hamden kesîran tayyiben mübâreken fîhi alâ külli hàlin ve fî külli hîn… Ve’s-salâtü ve’s- selâmü alâ senedinâ ve mededinâ muhammedin ve âlihî ve sahbihî ecmaîn… Ve men tebiahû bi-ihsânin ilâ yevmi’d-dîn.

Emmâ ba’dü, fa’lemû eyyühe’l-ihvân... Feinne efdale’l-hadîsi kitâbu’llàh... Ve efdale’l-hedyi hedyü seyyidinâ muhammedin salla’llàhu teàlâ aleyhi ve sellem... Ve şerre’l-umûri muhdesâtühâ... Ve külle muhdesetin bid’ah... Ve külle bid’atin dalâleh... Ve külle dalâletin ve sàhibehâ fi’n-nâr... Ve bi’s-senedi’l-muttasıli ile’n- nebiyyi salla’llàhu aleyhi ve selleme ennehû kàl:

أَتَانِي آتٍ مِنْ عنْدِ رَبِّي، فَخَيَّرَنِي بَيْنَ أَنْ يُدْخِلَ نِصْفَ أمَّتِي الجَنَّة،

وَبَيْنَ الشَّفَاعَةِ؛ فَاخْتَرْتُ الشَّفَاعَةَ، وَهِيَ لِمَنْ مَاتَ لاَ يُشْرِكُ بِاللهِ

شَيْئًا (حم. عن أبي موسى؛ ن. حب. عن عوف بن مالك)

RE. 10/2 (Etânî âtin min indi rabbî, fehayyarenî beyne en yüdhile nısfe ümmetî el-cennete, ve beyne’ş-şefâati; fa’htertü’ş- şefâate, ve hiye li-men mâte lâ yüşrikü bi’llâhi şey’en.) Sadaka rasûlü’llàh, fî mâ kàl. ev kemâ kàl.

Çok aziz ve muhterem cemaat-i müslimîn! Muhterem kardeşlerim!

Allah-u Teàlâ Hazretleri’nin selâmı, rahmeti, bereketi dünyada, ahirette üzerinize olsun... Rabbimiz cennetiyle cemâliyle cümlenizi, cümlemizi müşerref ve mükerrem eylesin…

Peygamber SAS Efendimiz’in ehâdîs-i şerîfesini Râmûzü’l- Ehàdîs isimli kitabımızın 10. sayfasının 2. hadisinden itibaren okuyarak devam ediyoruz. Bundan önceki hadîs-i şerîf ve bir önceki sayfanın dibindeki hadîs-i şerîf Ramazan ayıyla ilgili. İnşaallah onu

Prof. Dr. M. Es’ad COŞAN

HADİS

DERSLERİ

16

Hazırlayan:

Dr. Metin ERKAYA

İÇİNDEKİLER

ÖNSÖZ