DOĞA VE İDEAL Prof. Dr. M. Es'ad COŞAN Doğayı (tabiatı) çok seviyorum. Benim gözümde o, Allah-u Taâlâ'nın sanat şaheserleri kolleksiyonu! Her şey ibretli, hikmetli ve güzel! Köyler, yaylalar, dağlar, ormanlar, çayırlar, dereler, şelaleler, göller, sahiller, kumsallar, denizaltı alemleri, mağaralar, ağaçlar, çiçekler, meyvalar, sebzeler, hayvanlar, kuşlar, böcekler, kelebekler, sesler, renkler, manzaralar, yağmurlar, karlar, meltemler, rüzgârlar... herşey ilgimi çekiyor, aklımı alıyor, kalbimi çalıyor; herşeye ayrı ayrı hayranım: Tebârekallàhu ahsenül-hàlıkîn! Mâşâallah ne san'at, ne kudret, ne haşmet! Büyük şehirleri de seviyorum; çünkü daha çok medeni imkâna sahip; ilim var, irfan var; dost çok; hareket, faaliyet çok; bitmez tükenmez nimeti, dünyanın her yerinden celb edilmiş eşyayı, malı, aleti hemen buluyor, işini rahatça görebiliyorsun. Gece gündüz güldür güldür dönen bir muazzam çark gibi! Ama kahveyi, gazinoyu, barı, pavyonu, eğlenceyi, çalgıyı, oyunu, mâlâyâni işleri hiç sevmiyorum. Onlarla karşılaşınca başıma gökten taş yağacakmış gibi geliyor bana! İçim daralıyor. Allah'ın sorgu, sualinden; azap ve gazabına uğramaktan korkuyorum; bunca müslüman dünyanın dört bucağında baskı ve zulüm altında inim inlerken, topluca imhâ edilir, öldürülürken bu sorumsuzca tavır, vicdansızca masraf, ve duygusuzca keyif bana göre değil!

Kahvelere, salonlara girip, saatlerce sigara dumanları arasında oturan, zevzeklenen, oyun oynayan, sıhhatini harcayan insanları temiz havaya, doğanın güzelliklerine, boş duracağına ağaç dikmeye, spor yapmaya çekmek istiyorum. Ormanlar, korular tesis etmek; dinlenme parkları yapmak; köyün, mahallenin yollarını düzenlemek; bahçelerin çitlerini, duvarlarını onarmak, çevre temizliği yapmak, çapa çapalamak, sebze yetiştirmek; soğan, maydonoz, dereotu, marul, salatalık, domates gibi kolay yetişen faydalı bitkiler üretmek, taze taze yemek; evleri, bahçeleri, duvarları, pencereleri çiçeklerle donatmak ne faydalı, ne hoş eğlence türleri bence! Bunları bir yerleştirebilsek halkımızın adetleri arasına!.. Bu duygularla, bizim camiamızın gelenekleşen aile eğitim kamplarını da çok seviyor, var gücümle destekliyor ve yapanları candan kutluyorum. Temmuz ayında bir hafta İngiltere, iki hafta Amerika'da bu tür eğitim kampları yapıldı. Ağustos başında da Bursa'nın Keles beldesinin Kocayayla'sında çadırlı, çok yıldızlı aile eğitim kampı oldu. Ne muhteşem, ne tertemiz, ne engin, ne şahane bir manzara. Kendimizi dünyanın çatısında imişiz gibi hissettik. Çoluk çoçuk, hanımlar, beyler... son derecede memnun ve mesrur idiler. Topluca, cemaatle namazlar, dini sohbetler, sporlar, vücut kabiliyetlerini geliştirici, faydalı bilgiler, geziler yapıldı. Vakit hoşça ve faydalı geçti. Allah hayırlısıyla tekrarını mülkiyeti kendi camiamıza ait tatil tesislerinde nice nice yıllar yapmayı nasib eylesin!

Biz, ömrümüzü Allah rızasına uygun geçirmek istiyoruz; ailede sıhhat, afiyet ve saadetin beraberce yaşanmasını diliyoruz; çoluk çocuklarımızın sağlıklı, gürbüz, bilgili, görgülü, sevimli, yetenekli, becerikli, üstün kabiliyetli kimseler olarak yetişmesini planlıyoruz. Çürümüş, dejenere olmuş, nefsin ve şeytanın tuzağına düşmüş; içkiye, kumara, sekse, uyuşturucuya alışmış, hippileşmiş, pejmürde, perişan gençler istemiyoruz. Batı'dan, güldür güldür korkunç bir afet olarak gelen kötü adet ve alışkanlıklar ülkemizde tutunamasın, gençlerimize bulaşmasın diye çırpınıyoruz. Yüce Mevlâmız, yardımcımız olsun! Panzehir, Ağustos 1995