Otlarını yese, ot var hiç olmazsa, otlar da yenilebiliyor. Ekşi kulak otu var, gayet güzeldir, bilmem şu ot var, bu ot var; yenilebilir yani. Bolluk el-hamdü lillâh. O halde bu nimetler içindeyken vazifelerimizi unutmayalım. Başkalarına yardımda kusur etmeyim. Zulmün karşısına çıkalım. Tenkit edelim.

Bu adamların mallarını almayalım. Bilsin ki Türkiye’deki 55 milyon insan küstü bize, haksızlık yapıyoruz, haksızlığa göz yumuyoruz. Bilsin ki “Vay, benim mallarım alınmıyor, satılmıyor!” diye. Bir dükkânın malı satılmazsa, bir milletin malı satılmazsa yola gelir. Bu adamların dinleri imanları para olduğu için bundan anlarlar, başka şeyden anlamazlar. Malını almayacaksın. Boykot ilan edeceksin;

“—Sen şöyle yaptığın için almıyorum senin malını!” Alman malına boykot, Avusturya malına boykot, Sırp malına boykot...

Adam böyle etrafında pervane gibi dönmeye başlar. Yani onu da mı yapamazsın? Çıkıp bir mitingde bir şey de söyleyemez misin? Bir para gönderemez misin?

Bazı kimseleri duyuyorum ki oraya cihada gidiyorlarmış. Allah razı olsun. Afganistan’da, bazıları kalkmış oraya cihada gitmiş. Bir kişi de olsa hiç olmazsa vazifesini yapıyor. O kadar zengin Arap devletleri var... Şöyle bazuka diye bir alet vardır, “roket atar” diyorlar, çeşitleri var. “Law” adını alan bir atışlık şeyler vardır. Omuzuna alıp tanka tutsan, tetiğini çeksen tank gider, havaya uçar. Bu zavallı mazlumların elinde bunlardan olsa ötekiler tankla saldıramazlar. Tanksavar silahı yok ki saldırıyor. Ondan sonra uzaktan müslüman avlıyorlarmış, avladıkları müslüman kafası kadar mükâfat alıyorlarmış.

Balkanlar’da müslüman bırakmayacaklar. Niyetleri böyle. Bizde burada susuyoruz, duruyoruz. İslâm âlemi duruyor. Suud duruyor, Amerika’yla dost, İngiltere’yle dost...”Vermiyorum sana! Petrol de vermiyorum, şunu da vermiyorum! Oradaki petrolü kes!” dese keser. Petrol için bak adam dünyayı yerinden oynattı. Saddam Kuveyt’e saldırdı. “Eskiden toprakları bizimdi.” dedi diye kıyamet

e. Uykudan Uyanan İnsanın Hamd Etmesi

19. 01. 1992 - İskenderpaşa Camii -

olsun.” Uyku ölüme benzer, ölüme yakındır. Her ne kadar uykuda kalp atıyor, hayatî faaliyetler hafif bir tarzda devam ediyorsa da bir çeşit ölüm gibidir. Kişi uykuda hiçbir şeyi fark etmiyor. Her türlü hücuma karşı müdafaasız durumda oluyor. “—Benim nefsimi, canımı ölümümden sonra tekrar dirilten Allah’a hamd olsun.” Uyanmak, ölümden kalkmak gibi olduğundan hamdlerin biri bu.

El-hamdü lillah ki uyanabildim, ya uyanamazsam?

Bazen oluyormuş; anestezi uzmanları ameliyatta hastayı bayıltıyorlarmış, ayıltamıyorlarmış. Bayıltmasına bayılttı, ayıltmasına gelince ayıltamıyor. Adam gitti gidiyor. Öyle de olabilir. Böyle olanlar da belki vardır. İnsan gazeteleri okusa misalini bulabilir.

الْحَمْدُ للهَِِّ الَّذِي يُمْسِكُ السَّمَاء،َ أَنْ تَقَعَ عَلَى الأَْرْضِ

2. (El-hamdü li’llâhi’llezî yumsiku semâe en takaa ale’l-ard)

Bunun mânası ne: “Semayı yere düşmekten muhafaza edip tutan Allah’a hamd olsun.” Bu bir âyet-i kerîmenin kelimeleridir.

Sema başımıza yıkılsa ne oluruz? Yıldızlar sapır sapır gelse, dünyaya çarpsa, kafamıza dökülse ne olur? Kıyamet kopar!

Bir yıldız gelse, yıldız gelmese de göktaşları gelse, göktaşı bombardımanına uğrasak… İrili ufaklı meteorlar geliyor; Beyazıt Meydanı’na bir tane, Fatih’e bir tane… İnsanlar mahvolur. Semanın yere düşmemesi, semanın sema olarak, yerin yer olarak kalması! Sema yere nasıl düşer? Meteor düşmesi, yıldız düşmesi filan dedim ama bir de astronomi bilginleri diyorlar ki; “Gökyüzünde sönmüş yıldızlar var. Bütün bu atomik faaliyetleri vs. yapmış, sönmüş; çok yoğun bir kitle haline gelmiş [kara delik]. Kitlesi yoğun olduğu için yoğun kitle, yakınından geçen başka hafif kitleleri kendisine çekiyor, kendisine katıyor. Astronomi bilginleri; gökyüzünde etrafından geçen yıldızları,

c. Kötü Rüyayı Yorumlamayın!

15. 11. 1992 - İskenderpaşa Camii -

gelebiliyor. Konu değişiyor. Rüya önemli bir husus. Bunu önemsiz saymayın. İşimiz rüyalarla mı demeyin. Rüya peygamberliğin kırk altıda biri… Efendimiz, peygamber olmadan önce gördükleri rüyalar aynen çıkardı. Hem de sabahın aydınlığı gibi çıkardı. Akşam bir rüya görsün, tak aynen çıkardı. Olmadan görürdü. Rüya önemli bir haber kaynağıdır. Güzel rüya önemlidir. Ama rüyanın Rahmânî’si vardır, şeytânîsi vardır, nefsânîsi vardır. Çeşitleri vardır. Onu erbabı bilir.

Rüyanın hak olduğuna Yusuf AS’ın rüyası Kur’ân-ı Kerîm’den şahittir. İbrahim AS’ın rüyası şahittir. Hatta Firavun’un rüyası bahis konusudur, geçmiştir. Hadîs-i şerîflerde vardır. Rüya haktır. Rüya inkâr edilmez. Rüyanın birtakım esrarengiz tarafları vardır. Rüya bilmediğimiz âlemlerden bu tarafa açılan bir penceredir. Bir haberdir. Erbabı onu daha iyi bilir. Benim kendi şahsî hayatımdan misaller vardır. Sizin şahsî hayatınızdan misaller vardır. Ama rüya herkese anlatılmaz.

Bir kere laubali insana rüya anlatılmaz. Dalga geçecek. Alaya alacak, lambur lumbur ileri geri konuşacak! Böyle adama hiç anlatılmaz rüya. Cıvık adama anlatılmaz. Ciddi insana anlatılır bir. Sonra rüya tefsir edenin tefsirine göre çıkar. Onun için rüyayı hayra yormak, güzel yormak çok önemli ince ilimdir.

Misal şu bizim Sultanahmet Camii’ni yaptıran mübarek derviş sultandır o. Aziz Mahmud Hüdayi Hazretleri’ne bağlı olan bir eli tesbihli bir sultandır, I. Sultan Ahmed.

Dil hânesi pürnûr olur, envâr-ı zikrullâh ile İklîm-i dil ma’mur olur, i’mâr-ı zikrullah ile…

Çok mübarek bir insan. Rüya görmüş, Allah hayır eylesin, ne rüya görmüş? Nemçe kralı ile güreşmişler. Nemçe kralı kim? Avusturya. Rüyada bu Sultan Ahmed, Nemçe kralı ile güreşe tutuşmuşlar. Nemçe kralı tutmuş bunu, sırtını yere yapıştırmış. Üzülmüş. Sabah kalkıyor. Eyvah! Acaba Nemçe kralı ile savaşacağım da beni yenecek mi? Ödü patlamış. Korkmuş. Bakın

d. Uykudan Uyanınca Edilecek Dua

19. 01. 1992 - İskenderpaşa Camii -

çok şükür yâ Rabbi!” desinler ki, Allah bu nimeti onlara nasib etmiş. Yâ Rabbi! Çok şükür ki bizi camide topladın. Kahvehane, bar pavyon, tiyatro, sinema değil; elhamdülillah bizi camide topladın, abdesti aldırttın, namazı kıldırttın, Peygamber Efendimiz’in hadislerini dinlettiriyorsun… “—Yâ Rabbi! Sen bu hadislerdeki müjdeleri bize vermek istemesen bunları dinlettirir miydin?” demek lazım. “Dinlettiriyorsun; demek ki bizim o mükâfatlara ermemizi istiyorsun. Yâ Rabbi! Çok şükür sana.” dememiz lazım. İşin aslı bu!

Ötekisine dinlettirmiyor da niçin sana dinlettiriyor?

Demek ki bu da bir nimet, o nimeti sana nasib etmiş! Pazar günü gezmemişsin, başka yere gitmemişsin; ayağın seni buraya getirmiş. Burada Allah’ın bu mükâfatlı müjdelerini duyuyorsun. “Gece kalkayım…” diye kafana yerleştiriyorsun. Kalkınca, Allah’a hamd edeyim diye hafızana yer ediyor.

Allah sana öğretiyor! Peygamber Efendimiz 1400 yıl önce yaşamış ama Allah öğretiyor; “Kulum, gece namazına kalk!” diye davet geliyor. Kalktığın zaman da böyle ol, abdestini de şöyle al… Her şeyi öğretiyor daha ne istiyorsun?..

El-hamdü lillah daha ne isteriz!?

Ne isteriz? Duyduğumuzu yapmak, ilmimizle âmil olmak isteriz.

Duymak yetmiyor; insan duyduğunu uygularsa… “—Duydum, sevapları kazandım.” “—Dur! Daha olmadı, daha kazanmadın. Gece kalkarsan sevabı kazanacaksın. Bu işleri yaparsan sevabı kazanacaksın!” Yapmazsan?

اَلْعِلْمُ بِلاَ عَمَلٍ وَبَالٌ .

(El-ilmü bilâ amelin vebâlün) “Amelsiz ilim ahirette vebaldir.”

Uygulaması olmayan kuru bilgi, insana yüktür, vebaldir, sorumluluktur! Ahirette onun hesabı olacak. Allah: “—Duydun da niye yapmadın kulum?” diyecek.

“—Bilmiyor muydun? İskenderpaşa’da duymadın mı? Es’ad

3. İhlâs Sûresi

24. 01. 1993 - İskenderpaşa Camii -

(Ve iz kàle’llàhu yâ îse’bne meryem) Allah-u Teàlâ Hazretleri, Hazret-i İsâya: “Ey Meryem oğlu İsa! (E ente kulte li’nnâsi’ttehizûnî ve ümmiye ilâheyni min dûni’llâh) İnsanlara, ‘Beni ve anamı, Allah’tan başka iki tanrı edinin!’ diye sen mi dedin?” diye soracak.

O da diyecek ki:

(Sübhàneke mâ yekûnü lî en ekùle mâ leyse lî bi-hakkın) “Hâşâ! Seni tenzih ederim; hak olmayan şeyi söylemek bana yakışmaz. (İn küntü kultühû fekad alimtehû) Eğer ben bunları söyleseydim, sen zâten bilirdin. (Ta’lemü mâ fî nefsî) Sen benim içimdekini bilirsin, (ve lâ a’lemü mâ fî nefsike) halbuki ben senin zâtında olanı bilmem. (İnneke ente allâmü’l-guyûb) Gizlilikleri eksiksiz bilen yalnızca sensin!”

مَا قُلْتُ لَهُمْ إِ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ

(المائدة:٧١١)

(Mâ kultü lehüm illâ mâ emertenî bihî) “Yâ Rabbi, ben senin kullarına, sen bana ne emrettiysen onu söyledim: (Eni’budu’llàhe rabbî ve rabbeküm) ‘Benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah’a kulluk edin!’ dedim.” (Mâide, 5/117) diyeceğini Kur’an-ı Kerim beyan ediyor ve Hazret-i İsâ’nın hayatında da böyle bir şey demediğini biliyoruz.

“—Hayır! Söylemedim yâ Rabbi! Seni tenzih ederim, tesbih ederim. Estağfirullah. Sübhanallah. Nasıl olur? Der miyim yâ Rabbi?!

Şakaklarından terliyor, pembe pembe yanakları... Terbiyeli, edepli...

Bunların yaptığından Hz. İsâ da memnun değil. Heykele tapıyor. Heykel, ellerinden ayaklarından çivilenmiş, mum gibi bir şey asılmış; bunun karşısına geçiyor, tapınıyor. Bir kere sakat bir zihniyet. Bir facianın tablosu karşısında... İnsanın gözünü kapattığı zaman cenneti, güzel şeyleri hatırlaması nerede, mum gibi sararmış bir ölüyü karşısında görmesi nerede? Ne biçim din bu?

Önüne bir örtü örtülmüş. Olmaz böyle şey! Zaten Kur’ân-ı Kerîm:

c. Mânevî Ribat

03. 05. 1992 - İskenderpaşa Camii -

al sana bir düşman, komünist, PKK’cı devlet; gör bakalım müslümanlara yardım etmemeyi!” diye Allah bize ibret gösteriyor. Şimdi Suriye’den hayır yok, Irak’tan hayır yok.

“—Ne demek yani?” Belâ geliyor. Çok sıkıntı içinde, belki şimdi hükümet de askerler de: “—Ah o eski devir! Fırsat kaçmış.” diyordur.

Ben şahsen fırsatın kaçtığını her yerde söylüyorum, ilan ediyorum. Irak da öyle… Irak da çok güzel bir ülkeydi, Ürdün çok güzel bir ülkeydi; ama fırsatlar kaçıyor. Muhterem kardeşlerim!

Kolayca halledilebilecek problemi vaktinde çözmeyince, müslümanların başına büyük belâlar geliyor. O büyük belâların çözümü için de hem verilmeyen paralar zayi oluyor, hem de ceza olarak canlar gidiyor. İmanla çarpışıp da şehid olanlara ne mutlu! Onu yapamayanlar oradan da ceza görüyor, ahiretleri de gidiyor. Kaçsa bir türlü ceza, dursa bir türlü ceza oluyor.

c. Mânevî Ribat

Aziz ve muhterem kardeşlerim!

Onun için sözü cihaddan ve ribattan açmışken ribatın bir de mânevîsi vardır. İslâm âlemini korumanın mânevîsi; “Mânevî kalelerden İslâm âlemine, dinine, imanına, irfanına hücum olmasın.” diye nöbetçilik yapıp beklemek. Bu da önemli bir şey. Şimdi hududa gidip nöbet beklemeyiz ama, “İslâm’a hücum olmasın, kafirlere karşı cevap verilsin, karşı konulsun.” diye terbiye sahasında, kültür sahasında, eğitim sahasında yapılacak çok şeyler var. Yine kesenin ağzını açacaksınız, mecbursunuz; o çalışmaları yapacaksınız. Adamlar televizyonun ehemmiyetini bildikleri için dış ülkelerden yayın yapıyorlar. Türk ülkelerinde çanak antenlerle muzır yayınları halkımıza dinlettiriyorlar, ahlâkını bozuyorlar. Devlet de kontrol edemiyor, onun için bu halk bozulur. Bir insanın kafası bozuldu mu, o adamı sen çöpe at. Vücudunun gücü kuvveti hep zararlı olacak. Bak nasıl beş tane polis öldürüyor. Şarkı türkü, şu sahnesi bu sahnesi değil; İslâm’ı anlatacak televizyon kurmamız lazım.

g. Hasta Görünce Edilecek Dua

15. 11. 1992 - İskenderpaşa Camii -

etsin!” desin, çünkü göz değer. Benim çok sevdiğim bir arabam vardı böyle, boyası güzeldi, içinin koltuğu güzeldi vs. Volkswagen’di, kaplumbağa arabaydı, çok seviyordum. Ne zaman çamurunu falan yıkasam temizlesem, tak, bir şey oluyordu. Mutlaka ya birisi gelir çizer, ya katran bulaşır ya da birisi çarpar durduğu yerden illa bir şey olurdu.

Babam dedi ki:

“—Evlâdım, sen bunun bir yerini kusurlu bırak, senin nazarın değiyor!” dedi.

Seviyorum ya! Kendisinin bile nazarı değermiş insanın! Haberiniz olsun. Onun için dua edeceksiniz, “Allah bereket versin. Allah nazardan saklasın. Maşaallah!” diyeceksiniz; nazar olmayacak.

g. Hasta Görünce Edilecek Dua

Beyhakî’nin Ebû Hüreyre RA’dan rivayet ettiğine göre

Hadis Dersleri

Prof. Dr. M. Es’ad COŞAN

HADİS

DERSLERİ

17

Hazırlayan:

Dr. Metin ERKAYA

01. HARAMLARIN HELÂL SAYILMASI

12. 01. 1992 - İskenderpaşa Camii -

01. HARAMLARIN HELÂL SAYILMASI

Eùzü bi’llâhi mine’ş-şeytâni’r-racîm.

Bi’smi’llâhi’r-rahmâni’r-rahîm.

El-hamdü li’llâhi rabbi’l-àlemîn… Hamden kesîran tayyiben mübâreken fîh… Alâ külli hâlin ve fî külli hîn… Hamden kemâ yenbağî li-celâli vechihî ve li-azîmi sultànih… Ve’s-salâtu ve’s- selâmu alâ hayra halkıhî seyyidinâ ve senedinâ ve mededinâ ve üsvetine’l-haseneti muhammedini’l-mustafâ… Ve âlihî ve sahbihî ve men tebiahû bi-ihsânin ecmaîn… Emmâ ba’dü, fa’lemû eyyühe’l-ihvân... Feinne efdale’l-hadîsi kitâbu’llàh... Ve efdale’l-hedyi hedyü seyyidinâ muhammedin salla’llàhu teàlâ aleyhi ve sellem... Ve şerre’l-umûri muhdesâtühâ... Ve külle muhdesetin bid’ah... Ve külle bid’atin dalâleh... Ve külle dalâletin ve sàhibehâ fi’n-nâr... Ve bi’s-senedi’l-muttasıli ile’n- nebiyyi salla’llàhu aleyhi ve selleme ennehû kàl:

إِذَا اسْتَأْذَنَ أَحَدُكُمْ أَخَ اهُ، أَ نْ يَغْرِزَ خَشَبَةً فِي جِدَارِهِ، فَ لا يَمْنَعْهُ

(د. ت. ه. عن أبي هريرة)

RE. 29/5 (İze’ste’zene ehadüküm ehâhu, en yağrize haşebeten fî cidârihî, felâ yemna’hu.) Sadaka rasûlü’llàh, ve nataka habîbu’llàh…

Aziz ve muhterem kardeşlerim!

Allah-u Teàlâ Hazretleri’nin selâmı, rahmeti, bereketi, ihsanı, ikramı üzerinize olsun... Rabbimiz dünya ve ahiret saadetine cümlenizi, cümlemizi nâil eylesin... Cennet ve cemaliyle müşerref eylesin… Peygamber SAS Efendimiz’in mübarek hadîs-i şerîflerini okuyacağız, öğreneceğiz, feyz alacağız; emir alacağız, inşaallah onları tutacağız. Bu hadislerin okunmasına ve izahına geçmeden önce başta Peygamber SAS Efendimiz’in rûh-u pâkine hediye olsun diye, sonra onun mübarek âline, pâk ashâbına, cümle etbâına; Peygamber

02. ÇARE İSLÂM’A TABİ OLMAK

19. 01. 1992 - İskenderpaşa Camii -

02. ÇARE İSLÂM’A TABİ OLMAK

Eùzü bi’llâhi mine’ş-şeytâni’r-racîm.

Bi’smi’llâhi’r-rahmâni’r-rahîm.

El-hamdü li’llâhi rabbi’l-àlemîn… Hamden kesîran tayyiben mübâreken fîh… Alâ külli hâlin ve fî külli hîn… Hamden kemâ yenbağî li-celâli vechihî ve li-azîmi sultànih… Ve’s-salâtu ve’s- selâmu alâ hayri halkıhî seyyidinâ ve senedinâ ve mededinâ ve üsvetine’l-haseneti muhammedini’l-mustafâ… Ve âlihî ve sahbihî ve men tebiahû bi-ihsânin ilâ yevmi’l-cezâ… Emmâ ba’dü, fa’lemû eyyühe’l-ihvân... Feinne efdale’l-hadîsi kitâbu’llàh... Ve efdale’l-hedyi hedyü seyyidinâ muhammedin salla’llàhu teàlâ aleyhi ve sellem... Ve şerre’l-umûri muhdesâtühâ... Ve külle muhdesetin bid’ah... Ve külle bid’atin dalâleh... Ve külle dalâletin ve sàhibehâ fi’n-nâr... Ve bi’s-senedi’l-muttasıli ile’n- nebiyyi salla’llàhu aleyhi ve selleme ennehû kàl:

إِذَا اسْتَهَلَّ الصَّبِىُّ، صُلِّىَ عَلَيْهِ وَوُرِّثَ (ت. ن. ه. ع. حب. ك. ق.

ض. عن جابر)

RE. 29/13 (İze’stehelle’s-sabiyyu sulliye aleyhi ve vürrise) Sadaka rasûlü’llàh, fî mâ kàl, ev kemâ kàl.

Aziz ve muhterem kardeşlerim!

Allah-u Teàlâ Hazretleri’nin selâmı, rahmeti, bereketi üzerinize olsun… Allah-u Teàlâ Hazretleri dünya ve ahiret saadetine cümlenizi, cümlemizi nâil eylesin…

Peygamberimiz Efendimiz, rehberimiz, başımızın tâcı, gönlümüzün süruru, gözümüzün nuru Muhammed-i Mustafa (aleyhi efdalü’l-salevâtu ve ekmelü’t-tahiyyati ve’t-teslimât) hazretlerinin mübarek nasihatlerinden, hadîs-i şeriflerinden bir miktar okuyup taallüm edeceğiz, tefeyyüz eyleyeceğiz. Bu hadisi şeriflerin okunmasına başlamadan önce, evvelâ Peygamber SAS Efendimiz’in ruh-i pâkine hediye olsun diye ve onun mübarek âlinin, ashâbının, etbâının, ahbâbının ruhlarına