EBU BEKR ES-SIDDIK’IN (R.A.) KASİDESİ

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla!

Ya İlahi, azığı pek az bu kuluna lütfunu esirgeme,

İflas etmiş olsa da sadakatle yine kapına geldi, ey Celil.

Onun günahı büyüktür, büyük günahı sen bağışla, Gerçekten o, kimsesiz, suçlu ve hakir bir kuldur.

Onun isyanı, unutkanlığı ve hata üstüne hatası var, Senin ise bol ikramından sonra, ihsanın ve bağışın var.

Sana seslendi: Ya Rabbi! Günahlarım kum gibi çok, sayılmaz, Bütün günahlarımı affet ve beni engin hoşgörünle karşıla.

Benim hayırlı amelim yok, benim halim nice olur? Ya İlahî, kötü amelim çok, taat azığım az.

Bütün hastalıklarımdan beni kurtar, ihtiyacımı karşıla, Bende hasta bir kalp var, sen ise hastaya şifa verensin.

Benim ateşime de “soğuk ol! de” ey Rabbim,

İbrahim’in ateşine “ey ateş soğuk ol” dediğin gibi.

Sen şifa verensin, sen en önemli işlerde kâfisin,

Sen Rabbimsin, Sen bana yetersin, Sen benim ne güzel vekilimsin.

Rabbim! Bana zengin hazinenden ver, sen çok bağış yapansın, cömertsin,

Kalbimden geçeni bana ver, bana hayra ulaşacağım yolu göster.

Rabbimiz! Sen büyük günde hükmederken, Cebrail de nida ederken,

Bize o gün büyük saltanat ver ve korktuğumuzdan emin kıl.

Nerde Musa, nerde İsa, nerde Yahya, nerde Nuh, Ey asi sıddık, Yüce Mevlana tevbe et.